Noedige gietyster Meganiese Eienskappe

Nodulêre gietyster, wat ook nodulêre yster of sferoïdale grafiet (SG) gietyster genoem word, is nie 'n enkele materiaal nie, maar is deel van 'n groep materiale wat vervaardig kan word om 'n wye reeks eienskappe te hê deur beheer van die mikrostruktuur. Nodulêre gietyster verkry nodulêre grafiet deur sferoïdisering en inokulasiebehandeling, wat die meganiese eienskappe van die gietyster effektief verbeter, veral die plastisiteit en taaiheid, om sodoende hoër sterkte as koolstofstaal te verkry. Nodulêre gietyster is 'n hoë-sterkte gietyster materiaal. Sy omvattende eienskappe is naby aan staal. Op grond van sy uitstekende eienskappe, is die rekbare yster suksesvol gebruik vir die giet van komponente van komplekse kragte, sterkte, taaiheid en slytasieweerstand. Nodulêre gietyster het vinnig ontwikkel tot 'n gietystermateriaal wat net tweede is na grys gietyster en wyd gebruik word. Die sogenaamde "vervang yster vir staal" verwys hoofsaaklik na rekbare yster. Kneedbare yster word dikwels gebruik om onderdele vir krukasse en nokasse vir motors, trekkers en binnebrandenjins te vervaardig, sowel as mediumdrukkleppe vir algemene masjinerie.

Die algemene kenmerkende kenmerk van rekbare gietyster is die vorm van die grafiet. In rekbare ysters is die grafiet in die vorm van nodules eerder as vlokkies soos dit in grys yster is. Die skerp vorm van die grafietvlokkies skep spanningskonsentrasiepunte binne die metaalmatriks en die geronde vorm van die nodules minder so, wat die skepping van krake inhibeer en die verbeterde rekbaarheid verskaf wat die legering sy naam gee. Die vorming van nodules word bereik deur die byvoeging van noduliserende elemente, meestal magnesium (let daarop dat magnesium kook by 1100°C en yster smelt by 1500°C) en, minder dikwels nou, cerium (gewoonlik in die vorm van Mischmetal). Tellurium is ook gebruik. Yttrium, dikwels 'n komponent van Misch-metaal, is ook bestudeer as 'n moontlike nodulisator.